## มือใหม่ถ่ายภาพเบื้องต้น ตอนที่ 8 ##

     ในการถ่ายภาพวิวทิวทัศน์ ...ส่วนมากคนที่เริ่มจับกล้องใหม่ ๆ นอกจากถ่ายภาพบุคคลแล้ว ภาพวิวทิวทัศน์ก็จะเป็นอีกช๊อตหนึ่งที่นิยมกัน เพื่อเป็นการบันทึกว่าอย่างน้อย เราก็เคยผ่านสถานที่แห่งนี้

การถ่ายภาพวิวทิวทัศน์จะว่าง่ายก็ได้ ว่ายากก็ได้....

ง่ายก็แค่ยกกล้องขึ้นถ่ายก็ได้แล้ว....เป็นแนวบันทึกที่เราพบเห็นทั่วไป

ยากก็ตรงที่ว่า การถ่ายภาพวิวทิวทัศน์เพื่อให้เห็นความสวยสดงดงามของสถานที่นั้น จำเป็นต้องมีพื้นฐานการถ่ายภาพที่แน่นเป็นเบื้องต้น(จากบทเรียนที่ 1 เป็นต้นมา ต้องงัดเอามาใช้ทั้งหมด) เพื่อจะสามารถดึงมาใช้อย่างเหมาะสมและคล่องตัว ...แม้กระทั่งจะบันทึกในแนวตั้งหรือแนวนอนก็เป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับภาพบางภาพแล้ว

ภาพนี้ เห็นแสงสีทองส่องลอดก้อนเมฆมาเป็นจุดจุด จึงใช้กล้อง แคนนอน 10 ดี กับเลนส์ ไวด์ 20-40 ของแทมรอน ตั้งบนขาตั้งกล้อง สปีดชัตเตอร์ต่ำ เพื่อให้เห็นเมฆไหล มีจุดสนใจหลักอยู่ที่ต้นตาลทางด้านล่างของภาพ

อาจจะไม่ใช่เป็นภาพบันทึกวิวทิวทัศน์ที่ดีนัก แต่การเลือกใช้สปีดชัตเตอร์ต่ำสำหรับภาพวิวทิวทัศน์แบบนี้ ทำให้เราได้ภาพที่แตกต่างจากภาพวิวทั่ว ๆ ไปครับ

ภาพนี้งัดวิชาอะไรออกมาใช้บ้าง

1. รอเวลาที่น้ำขึ้นในช่วงแสงยามเช้า เพื่อไม่ให้เห็นพื้นดินที่ไม่ค่อยสวยนักเพราะเป็นพื้นโคลนเลน

2. ใช้ฟิลเตอร์ PL เพื่อตัดแสงสะท้อน ทำให้สีท้องฟ้าเข้มขึ้น แต่ตัดมากก็ไม่ได้อีก เพราะเมื่อตัดสีที่ท้องฟ้า อาจจะทำให้มองทะลุน้ำไปเห็นดินได้ ต้องระวังให้ดี

3. รอ รอ ให้มีเรือผ่านเข้ามาทางด้านขวาบน เพื่อถ่วงน้ำหนักกลุ่มเรือทางด้านหน้าที่เป็นจุดสนใจหลักในจุดตัดเก้าช่อง

4. วัดแสงพอดีที่ลำเรือ แทนที่จะวัดตรงพื้นน้ำ...ผมวัดแสงเฉพาะจุดไปที่ลำเรือ ชดเชยอันเดอร์ครึ่งสต๊อฟ(เพราะเป็นสไลด์ สีจะอิ่มมากขึ้น)

5. จัดแบ่งเส้นขอบฟ้ากับพื้นน้ำให้ชิ๊ฟไป 1/3 ของภาพทางด้านบน แทนที่จะแบ่งครึ่งตรงกลาง

6. เลือกรูรับแสงที่มากที่สุด โดยที่ความไวชัตเตอร์ยังสูงพอที่ถือกล้องได้โดยไม่สั่น

การใส่ฉากหน้าเข้าไปในภาพวิวทิวทัศน์ จะทำให้เกิดมิติในภาพ เห็นความลึกของสิ่งที่เราจะถ่าย เหมือนภาพที่มีทั้ง กว้าง ยาว และลึก แทนที่จะเป็น กว้าง กับ ยาว เพียงสองอย่าง

การถ่ายภาพวิวทิวทัศน์ สิ่งที่สำคัญ คือ การเลือกใช้รูรับแสงเพื่อเลือกความชัดลึกของภาพ...ภาพนี้ผมเลือกใช้รูรับแสงที่มากพอที่จะทำให้ด้านหน้าชัดด้วย โดยที่ความเร็วชัตเตอร์ไม่น้อยจนเกินไปที่มือจะสั่น...(ถ้าเป็นไปได้ควรใช้ขาตั้งกล้องทุกครั้ง)

เวลาผมออกถ่ายภาพชีวิตผู้คน ผมมักจะออกเดินทางไปเป็นกลุ่มกับเพื่อนถ่ายภาพ อย่างน้อยก็ได้เป็นเพื่อนคุย แต่ก็มักจะไม่เกิน 5 คน ซึ่งพื้นที่ก็มักจะเป็นตามชนบท ริมถนนหนทาง ...บ่อยครั้งที่ภาพสวยได้มาแบบไม่ทันรู้ตัว ขับรถผ่านแล้วก็ต้องรีบคว้ากล้องลงไปบันทึกทันที ดังนั้นเรื่องความเตรียมพร้อมของอุปกรณ์ในการถ่ายภาพประเภทนี้ก็มีความสำคัญมาก บางมุม บางช๊อต อาจจะเกิดขึ้นแค่ไม่กี่ครั้งในชีวิต

- ภาพลักษณะแบบนี้ จุดสำคัญที่สุดก็คือ การถ่ายทอดกิจกรรมที่เขากำลังทำอยู่ให้เห็นอย่างชัดเจน ...บางคนกล่าวว่า ภาพลักษณะแบบนี้ องค์ประกอบภาพ และ แสงเงา มาทีหลัง...อย่างไรก็ต้องเอา แอ๊คชั่น และกิจกรรมไว้ก่อน

- ทุกครั้งที่ผมถ่ายภาพแบบนี้ ผมใช้ระบบที่ไม่ซับซ้อนนัก เอาความเร็วในการถ่ายภาพเป็นหลัก ดังนั้น ผมจึงมักตั้งไว้ที่โหมด A หน้ากล้องกว้างสุด หรือต่ำกว่าเล็กน้อย เพื่อหวังชัตเตอร์สปีดที่สูงพอที่จะจับแอ๊คชั่นแบบโดยการไม่พึ่งพาเจ้าสามขา ตั้งชดเชยแสงบวกลบตามสภาพของแสงและจินตนาการ ถ่ายต่อเนื่องเป็นระยะ ๆ หลากหลายมุมมอง ทั้งแนวตั้งและแนวนอน ทั้งมุมกว้างและมุมซูม

- สิ่งที่ทำให้เราได้มุมที่ไม่ดีมากนักในการถ่ายภาพบันทึกภาพแบบนี้ ก็เพราะเรามักจะเขิน กลัว หรือ เกรงใจ ตัวนายแบบ...วิธีแก้ง่ายมากครับ ผมใช้วิธีทักทาย แล้วยิ้มให้เขา แล้วชวนคุยสิ่งที่เขากำลังทำ ร้อยทั้งร้อย เมื่อเขาเห็นเราถือกล้องแบบมืออาชีพเข้าไปหา เขาจะค่อนข้างระแวง ดังนั้นรอยยิ้มของช่างภาพ พร้อมคำพูดเพียงไม่กี่ประโยค จะช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้นอย่างมากเลยครับ

ช๊อตนี้ ผมขับรถมาทำงานในตอนเช้า คุณลุงเดินไล่ต้อนฝูงวัวมาพอดี เบาะหลังรถกระบะผม มีเจ้าสิบดีติดเลนส์ 75-300 ของแทมรอนวางอยู่ การ์ด 2 กิ๊กเสียบอยู่ในช่องอย่างพร้อมเพรียง

ผมลงมาทักทายเล็กน้อย จนคุณลุงหันมายิ้ม บอกเป็นนัยว่า ถ่ายได้แล้ว...ผมก็เลยรัวไปเยอะ

แต่...แว่บเดียวที่คิดได้ ตะโกนบอกคุณลุงว่า ลุงยกมือชูไม้ให้สูงสูง ทำท่าตีวัวไปเรื่อย ๆ ....จึงได้ภาพนี้มาครับผม

ภาพนี้ได้มาจากการคาดเดาล่วงหน้าว่า อีกสิบนาทีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น

ผมเห็นคุณป้าสองคนนั่งสวดมนต์ที่หน้าอุโบสถ นั่งนิ่งงงงงงง อยู่นาน ผมเริ่มคิดว่า อีกสักพัก เวลาคุณป้าสวดมนต์เสร็จ จะเกิดอะไรขึ้น

ใช้ไวด์ 28 ของกล้องมินอลต้า 7i รอถ่ายภาพ...จนเมื่อเสร็จจากภาระกิจ สองคนก็หันมาคุยกันอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส ผมบันทึกภาพนี้ไว้ให้ครอบคลุมไปถึงพระพุทธรูปด้านหน้าด้วย เพื่อให้เรื่องราวที่จะสื่อไปถึงคนดูสมบูรณ์ขึ้นครับ

ขับรถพาสมาชิกสามสี่คนไปถ่ายภาพแถวชานเมือง เห็นคนกำลัง "ซัด" ยาฆ่าหอยเชอรรี่

เดินเข้าไปใกล้ ๆ หาฉากหลังที่เคลียร์หน่อย ใช้โหมดถ่ายต่อเนื่อง จับจังหวะช่วงที่มือปล่อยยาออกมาเป็นลำก้อน

บางครั้งภาพชีวิตผู้คนก็ได้มาแบบ ครั้งเดียวในชีวิต

อย่างภาพนี้...กำลังเล็งแถวของพระและเด็กวัด มีลูกหมา(วัด)โผล่มาจากที่ไหนไม่รู้ มาเข้ากล้องด้วย ผมกดได้แค่สองแช๊ะ ลูกหมาก็วิ่งแตกแถวออกมาเสียแล้ว

ที่หาดสงขลา หมู่บ้านชาวประมง เก้าเส้ง...ตอนเช้า กิจกรรมของชาวเล

เนื่องจากเป็นกิจกรรมที่ไม่เร่งรีบนัก ผมไปทักทายทำความรู้จัก แล้วขอร้องให้แบบช่วยหันมุมที่เห็นแสงเฉียงมาทางด้านหน้าของผม เพื่อสร้างริมไลท์ที่ตัวแบบ

ผมถ่ายไปพลาง ชวนคุยเรื่องของเขาไปด้วย (เรื่องทำมาหากิน) เราก็จะได้ภาพที่ดีมาเพิ่มในสต๊อคของเราอีกชุดหนึ่งคับ 

เป็นลีลาที่สวยงามมากครับ

เช่นเดียวกัน ทักทาย พูดคุย ถ่ายภาพไปเรื่อย ๆ ไม่ให้นางแบบเกร็ง แล้วรอจังหวะที่สวยที่สุด  

หมดแล้วครับสำหรับตอนนี้ครับ ใกล้จะจบแล้วนะครับเหลืออีกไม่กี่ตอนครับผมเจอกันตอนหน้าครับ